Hertog en sik 1996

H1996Jaar: 1996

Hertog: Marcel 1 (Timmerhuis)
Sik: Guus (Veltmaat)

Het koppel van 1996 had toch wel heel bijzondere banden met het Uulkescarnaval. Zo had Marcel’s Marijke een stevige inbreng in het gala-gebeuren als de Vasse’s platpratende artieste in verschillende creaties, terwijl het ten aanzien van residentiehouder Guus een kwestie was van ‘wanneer komt ie…..’ Marcel Timmerhuis (35), van garagehouder naar de steeds meer bekendheid genietende solide autohandelaar, reisde met Marijke naar de Veltmaat-carnavalsveste en kwam daardoor in beeld bij de keuzeheren en hij ging voor de bijl: hertog in 1996! En dan Guus (31) als zijn secretaris!

Twee vrienden voor wie het wederzijdse devies al heel lang was: als jij het doet, dan doe ik mee. Dat Guus een keer zou opdraven op of direct aanverwant aan de hertogelijke troon, dat zat er dik in. Wat wil je! Guus Veltmaat was de zesjarige (!) zoon van horecabaas ‘Graats’ Veltmaat, toen diens toko aan de Oldenzaalsestraat begin jaren ’70 ook door het carnavalsvirus werd besmet. Vervolgens werd hij, amper 16 jaren oud, door het plotselinge overlijden van zijn vader (1980), samen met moeder Marietje onverwacht mede –residentiehouder en uiteindelijk al heel snel, de residentiebaas.

Uiteindelijk werd 1996 HET jaar voor Marcel en Guus, toen respectievelijk 35 en 31 jaar. Twee jonge energieke ondernemers, niet van het ‘juppentype’, maar gewoon echte ‘selfmade’ bazen van goed florerende toko’s. Op hen was het devies ‘Glaasje op (bij Guus), laat je rijden (door een Timmerhuis –auto) uiteraard uitstekend van toepassing.

Canavalsbestendigheid horecabedrijven getest
Dat ‘carnavalsdier’ Marijke geen enkel probleem had met de keus van de keuzeheren van dat jaar, spreekt voor zich. In principe zei ze al bij voorbaat ‘ja’. Toen Marcel echter ‘hing’ moest Guus nog over de streep worden getrokken. Marcel leidde die overhaal -operatie in via een telefoontje richting zijn maatje, waarin hij zei: “Er komen een paar cowboys bij je langs……? Die ‘cowboys’ hadden geen lasso nodig, al maakte Guus, die al vaker benaderd was, er natuurlijk een interessante act van.
Een uitdagend tochtje langs de verschillen-de horeca-bedrijven om te kijken of ze wel ‘carnavals-bestendig’ waren met de aankon-diging ‘…want we worden hertog en sik’ behoorde daartoe. Het spreekt dat zeker richting Guus het jaarlijkse geheimhoudingsproces een extra dimensie kreeg en ook dat Marietje bij het voorstellen van verbazing van de stoel viel. Wat vond ze het geweldig! Voor de beide heren was het ‘beleven’ een heel bijzonder iets: “Zo als bezoeker in de zaal is dat toch totaal verschillend met wat je beleeft als je achter de schermen zit. Het was voor ons een ware openbaring!1996 “ Vooral dat voorstellen aan het bestuur was voor Marcel een geweldige ervaring. Die verbazing, die gezichten…… Beiden roemen de samenwerking met de andere hoogheden van dat jaar met meerdere ‘gekke voorvallen, zoals het midden in de nacht met begeleiding van de dameskapel ’t Is Simpel brengen van een ijsje naar prins Arie (Kwast), die ‘alleen voor een hertogelijk ijsje het bed wilde uitkomen….’ De lijfspreuk ‘Het mooiste carnaval van oe lèv’n ku’j met disse twee doarpers belèv’n’ bleek een schot in de roos, maar dat gold zeker ook voor de heren zelf !

 

Lijfspreuk: Het mooiste carnaval van oe lèv’n ku’j met disse twee doarpers belèv’n